حجاب میوه شناخت انسان است/ فرهنگ سازی و الزام قانونی؛ لازمه ترویج عفاف و حجاب
حجت‌الاسلام دکتر سعید بهمنی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، ضمن گرامیداشت ۲۱ تیرماه روز ملی عفاف و حجاب، با اشاره به این که عفاف مفهومی اصیل تر از حجاب است، اظهار داشت: اساساً حجاب یکی از مصادیق عفاف است به طوری که یکی از مصادیق بارز و شایع عفاف در سطح جامعه به شمار می رود.
وی همچنین افزود: به اعتقاد بنده، کشور ما از اول انقلاب تاکنون در بحث حجاب با وجود همه مشکلات و موانع، خیلی پیشرفت کرده و ما برای درک قضیه باید شرایط قبل از انقلاب را دیده باشیم؛ هر چند که معتقدم بعد از هر پیشرفتی، پدید آمدن یک دوره افول، طبیعی است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان داشت: با وجود حجم بالای تهاجم فرهنگی و برنامه های دشمن برای تخریب اعتقادات و باورهای دینی ما، قاطعانه و خرسندانه اعلام می کنیم که ایران اسلامی با حجاب ترین کشور جهان در بین کشورهای اسلامی می باشد.
وی اضافه کرد: از این حیث نباید طوری وانمود کنیم که وضع حجاب در کشور ما بسیار بد و “واویلا”است البته قبول داریم که با وضع مطلوب خیلی فاصله داریم .
بهمنی در عین حال با تاکید بر این که مسئولان نباید نسبت به مقابله با بدحجابی بی تفاوت یا کم تفاوت باشند، خاطرنشان کرد: آنچه مسلم است این که همه ما باید حدود الهی به ویژه در زمینه عفاف و حجاب را رعایت کنیم و در این بین مسئولان و کارمندان دولت که بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند باید در این باره الگو و پیشگام باشند.
وی در ادامه با اشاره به نظر برخی متفکران که معتقدند حجاب میوه شناخت انسان است، گفت: این درست است که برای اصلاح فرهنگ عفاف و حجاب، الزاماً باید شناخت افراد تغییر کند اما این نظریه صد در صد قابل قبول نیست چرا که حجاب لزوما ناشی از شناخت نیست، بلکه علاوه بر شناخت نیاز به توجه به کار فرهنگی دراز مدت و نیز عنایت به مساله الزام قانونی وجود دارد.
مدیر گروه قرآنی مرکز فرهنگ و معارف قرآن وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی با اشاره به این که متاسفانه از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون ،دولت ها دچار نوعی قصور و یا تقصیر در رابطه با مساله عفاف وحجاب بوده اند، تاکید کرد: حجاب در سطح ملی باید از دولت شروع شود ولی اصل عفاف ریشه در فرهنگی عمیقی دارد به طوری که فرهنگ ایرانی ما در درون خود ارزش عفیف بودن را به همراه داشته است.
وی یادآور شد: البته باید توجه داشت که عفاف یک معنای بسیار گسترده ای دارد و در یک معنای خاص نباید آن را محدود و محصور کرد.
عضو کمیسیون دین و فرهنگ عمومی شورای تخصصی حوزوی شورای فرهنگ انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: عفاف در واقع بدان معناست که کسی به دنبال خودنمایی نباشد و لذا فقط معنای پوشش از آن متبادر به ذهن نمی شود ، کما این که فرد ریاکار با ریاکاری خود نشان می دهد که فرد عفیفی نیست.
وی با بیان این که با نگاهی به آموزه های دینی خود متوجه می شویم که عفاف معنای لطیف تری از حجاب دارد، گفت: به عنوان مثال ما در بحث سبک زندگی دینی می گوییم هم فقیر باید فقر خود را بپوشاند و هم این که فرد غنی و ثروتمند، غنا و ثروت خود را در برابر فقرا مخفی نگاه دارد تا خدای ناکرده دچار آفت خودنمایی نشود.
بهمنی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نقش بسیار مهم و کلیدی رسانه های جمعی به خصوص صدا و سیما در ترویج فرهنگ عفاف و حجاب ابراز داشت: رسانه ملی به عنوان دانشگاه عمومی باید با فرهنگ سازی و برنامه ریزی در این راستا گام بردارد و با تولیدات فرهنگی و فاخر خود، ارزش عفاف و حجاب را بیش از پیش برای مردم تبیین و ترویج کند.
وی با تاکید بر این که برای رسیدن به این هدف باید برنامه ریزی و هدف گذاری کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت داشت، گفت: همان طور که چند سال پیش بستن کمربند ایمنی برای رانندگی از سوی بسیاری از مردم، چندان جدی گرفته نمی شد اما به مرور زمان و به کمک فرهنگ سازی صدا و سیما این مساله امروز مورد توجه همگان است در بحث عفاف و حجاب نیز می بایست هم دست به فرهنگ سازی با بهره گیری از ابزار رسانه ای و هنری زد و هم این که در جای خود از الزامات قانونی نیز بهره لازم را برد تا به یاری خدا نتیجه مورد نظر حاصل شود.
نوع پوشش در عصر جاهلی وپس از آن
اگر مقصود از حجاب تنها پوشانیدن تن وبدن باشد باید گفت این مساله قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشته و در دوران های مختلف تاریخی همه حاکمیتها با تکیه بر اصل اخلاق به نوعی از حجاب و پوشش تاکید داشته اند، اما این توجه وتاکید تنها حائز جنبه اخلاقی و یا به تعبیر بهتر اجتماعی بوده است. اما با ورود اسلام، تبیین آموزه های دینی، معجزه قرار گرفتن قرآن و تغییر و تحولاتی که پیامبر(ص) در خصوص آداب غلط عصر جاهلی اتخاذ کردند باعث آن شد تا در زمینه پوشش و حجاب نیز تغییراتی ایجاد شود.
در این عصر،حجاب و پوشش علاوه بر تاکید بر اصل اخلاقی، با تکیه بر اصل تقوا، کرامت انسانی، حدود اخلاقی و قیود فرهنگی مطرح می شود. واز آنجا که در اسلام برای هر امر مدارجی در نظر گرفته می شود در خصوص حجاب و پوشش نیز همین امر مصداق می یابد به نحوی که در قرآن کریم یکی از اهداف پوشش وحجاب طی مدارج کمال برای زنان در درجه نخست و سپس مردان در نظر گرفته شده است. اسلام با تبیین الگویی صحیح از حجاب سعی داشته تا سبکی متعالی را در این زمینه ارائه دهد.
گفته شده لباس عرب در زمان جاهلیت مثل همه چیز آنها ساده بود. عربهای آن روز قبا وشلوار نمی پوشیدند، لباس آنان پیراهن بلند سرتاسری، عمامه و عبا ویا رداء بوده است، سپس شلوار و قبا را از ایرانیان گرفتند وبه کار بردند، عربها کفش و چکمه نداشتند. فقط بعضی از اشخاص محترم گاهگاه کفش می پوشیدند، پیراهن عربها معمولا کوتاه بوده وتا روی زانو می آمده است و شمشیرها را حمایل می کردند.
بهترین نمونه لباس عرب، لباس حضرت رسول اکرم (ص) می باشد، به طوری که نوشته شده پیامبر برد را دوست داشتند و برد تن می کردند به خصوص بردی که رنگ آن قرمز و آستینش کوتاه بود وتا مچ دست می رسید، گاه هم جامه قرمز رنگ می پوشیدند و روی ان ردای کوتاهی بر می کردند که تا زانو می رسید و چکمه وکفش پا می کردند. پیامبر به شدت از جامه بلند تنفر داشتند وهمواره پوشیدن آن را نهی فرموده اند ایشان می گفتند:لباسی که روی زمین کشیده شودعلامت تکبر و غرور پوشنده است وباید در آتش افکنده شود.
در جامعه عرب معمولا بزرگان قوم لباس های نو و تازه برتن می کردند و سایرین پیرو آنها می شدند، وچنانکه گفته شده معاویه و عمال معاویه پیش از دیگران تجملات ایرانیان را معمول ساختند، به طوری که زیاد ابن ابیه امیر عراق به عادت و رسم ایرانیان قبای حریر می پوشید و چکمه های ساخت بصره پا می کرد.
کم کم سایر امویان جامه های حریر و ابریشم پوشیدند و و مردم هم در پوشیدن پارچه های گلدار پر نقش و نگار از آنان تقلید نمودند وبسیاری از لباس های رومی را نیز معمول داشتند اما چون می خواستند سادگی خود را نگاه دارند درعین حال مانند قبل عمامه سر می گذاشتند و شمشیر را روی کتف می انداختند.
در دوره عباسیان که همه کارها بدست ایرانیان افتاد عربها در بسیاری از آداب ورسوم و از آن جمله لباس پوشیدن پیرو ایرانیان شدند وبه طور رسمی از اوایل حکومت عباسیان مقرر گردید بطرز ایرانیان لباس پوشیده شود. منصور در سال ۱۵۳ هجری به رجال دولتی فرمان داد به جای عمامه، قلنسوه (نوعی کلاه ایرانی ) سربگذارند. این کلاه، کلاهی دراز بود که آن را با چوب های نازک از نو مرتب می ساختند. منصور هم چنین دستور داد تا عربها مانند ایرانیان شمشیر را به کمر ببندند و همان طور که جامه سفید شعار امویان بود، عباسیان جامه ی سیاه رنگ را شعار خود قرار دادند وهرکس بر خلیفه عباسی وارد می شد مجبور بود روپوش سیاهی برکند که آن را سواد می گفتند.
منصور رجال دولتی را وادار کرد جبه های سیاهی بپوشند که روی آن این آیه نقش بسته بود(فسیکفیکهم الله وهو السمیع والعلیم). منصور به عمال خود فرمان داد تا در سراسر ممالک اسلامی این نوع لباس پوشیدن مرسوم شود. از آن روز عربها به تقلید ایرانیان لباس بر کردند، به خصوص دولتیان که مثل ایرانی ها قبا وشلوار و جوراب و طیسان و چکمه و…..می پوشیدند. اما توده ی مردم همان لباس قدیم عرب را به تن داشتند سپس هر دسته وطبقه ای لباس مخصوصی پوشیدند. فقیهان و عالمان عمامه ی سیاه آسترداری داشتند وجبه سیاه می پوشیدند. نخستین کسی که لباس عالمان را به این شکل در آورد ابویوسف قاضی هارون بود. او مقررکرد قاضیان کلاه بلند سر بگذارند وجبه نازک بپوشند که البته این شکل لباس با توجهه به موقعیت و شرایط زمانی تغییر می کرد.
منبع : روح الامین (ذکر منبع در هنگام کپی برداری الزامیست)
....................................................
حجاب؛ یک حکم مسلم اسلامی که دشمنان آن را یک حق اجتماعی نشان می‌دهند
آیت الله محمود رجبی در گفت‌و‌گو با خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو» با اشاره به این که متاسفانه با گرم شدن هوا، تا حدودی شاهد رشد مظاهر بدحجابی در جامعه هستیم، اظهار داشت: از آن جا که بدحجابی و بی عفتی ریشه بسیاری از مفاسد و ناهنجاری های اجتماعی و اخلاقی است، لذا باید هم از طریق کار فرهنگی و هم از طریق کار سلبی، به مقابله جدی با این معضل خطرناک پرداخت.
وی همچنین بدحجابی را یکی از عوامل فروپاشی خانواده‌ها و تشدید آسیب‌های اجتماعی برشمرد و افزود: بی شک عفاف و حجاب اثرات روانی فراوانی برای مردان و زنان دارد، به طوری که عدم رعایت آن موجب تشدید آسیب‌های اجتماعی در کشور شده و متاسفانه منجر به تزلزل و فروپاشی در نهاد خانواده می گردد.
رجبی با تاکید بر این که حجاب رابطه تنگاتنگ و مثبتی با عفاف دارد، خاطرنشان کرد: گذشته از تاکید فراوان آموزه‌های دینی، تحقیقات اجتماعی نیز نشان داده که زنان با حجاب قطعاً از عفاف بیشتری بهره مند هستند.
وی خواستار ترویج فرهنگ عفاف و حجاب از سنین کودکی و نوجوانی چه در رابطه با دختران و چه پسران شد و گفت: اساساً نهادینه سازی چنین فرهنگی در سنین پایین، آینده جامعه ما را تضمین می‌کند و به ویژه زنان و مادران باید بدانند که با حجاب خود و تربیت صحیح فرزندان در این‌باره آنها را از بسیاری از آسیب‌ها دور کرده و زمینه تربیت نسلی پاک و صالح را فراهم می آورند.
قائم مقام موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) همچنین با بیان این که بی شک ترویج بدحجابی و بی‌عفتی یکی از راه‌های دشمنان برای ضربه زدن به انقلاب و اسلام است، ابراز داشت: دشمنان اسلام در طول تاریخ همواره کوشیده اند تا با رواج فرهنگ غربی و برهنگی، فکر و ذهن مسلمانان را مشغول به گناه و معصیت و بی بند و باری کنند که نمونه بارز آن را در قضایای اندلس شنیده و خوانده ایم.
وی ادامه داد: بی جهت نبوده و نیست که دین مبین اسلام، حجاب و عفاف را یک واجب دینی قلمداد کرده و مردان و زنان مسلمان را امر به التزام به این حکم شرعی نموده است.
رجبی تصریح کرد: بدون تردید، حجاب یکی از احکام مسلم اسلامی است که دشمنان می‌خواهند آن را صرفاً یک حق اجتماعی نشان دهند تا به این وسیله به راحتی موجب از بین بردن آن شده و مردم را به کنار گذاشتن حجاب که تاثیر زیادی در ایجاد آرامش در جامعه دارد، دعوت کنند.
وی در خاتمه خواستار هوشیاری همگان در مقابله با توطئه های فرهنگی دشمن به ویژه در زمینه بدحجابی و بی حجابی شد و گفت: رسالت و وظیفه همه مسئولان کشور و به خصوص دولت مردان، مقابله با ترویج بدحجابی و بی عفتی در جامعه است و این مهم نباید به هیچ وجه مورد غفلت واقع شود؛ البته توجه به فعالیت های فرهنگی در این باره هیچ منافاتی با برخورد با کسانی که به طور سازماندهی شده به ترویج بدحجابی می کوشند، ندارد.
منبع : روح الامین (ذکر منبع در هنگام کپی برداری الزامیست)
............................................................
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
